ديروز سه شنبه ٢٦ آبان ١٣٩٤
با دخترم فاطمه از ترمينال غرب تهران عبور مي كرديم
ترمينال غرب ضلع شمالي ميدان آزادي است
به بوفه رفتيم و دو تا بستني ١٠٠٠ توماني برداشتيم
بوفه دار گفت ميشه ٤٠٠٠ تومن
بستني ها را سر جايش گذاشتيم و خارج شديم
به ياد وقتي افتادم كه در بوفه راه آهن تهران بيسكويت ٧٠٠ توماني را ٢٠٠٠ تومان قيمت داد
وقتي كه در بام تهران، چند قدم آن طرف تر از خيابان ولنجك آب معدني ٨٠٠ توماني را ٢٠٠٠ تومان قيمت دادند و بستني ١٠٠٠ توماني را ٣٠٠٠ تومان
چه بلايي به سرمان آمده؟
بوفه دار ٥٠٠ تومان را ٦٠٠ تومان قيمت مي دهد و مردم به اجبار دسترسي نداشتن به مكان ديگر خريد مي كنند و البته به مديران مجموعه هم اعتراض مي كنند
مديران مجموعه با دو گزينه مواجه مي شوند:
گزينه ١: نظارت را افزايش دهيم يا بوفه را به فرد منصفي بسپاريم
گزينه دو: با توجه به اينكه اينجا مي شود محصولات را گران تر فروخت، اجاره بوفه را افزايش دهيم
مديران به گزينه دوم علاقه بيشتري دارند و برايشان جذاب تر است
بوفه دار كه با افزايش اجاره مواجه است ٥٠٠ تومان را ٧٠٠ تومان مي فروشد
مديران باز هم با شرايط سودآوري بيشتر و امكان افزايش اجاره مواجه مي شوند
مميز دارايي هم كه شرايط را به خوبي درك مي كند ماليات بيشتري مطالبه مي كند
بوفه دار ٥٠٠ تومان را ٨٠٠ تومان مي فروشد
همه خوشحالند كه پول بيشتري به دست آورده اند
پولي كه مردم با نارضايتي مي پردازند
پولي كه ذهنيت مردم در مورد حاكميت قانون و رعايت انصاف در جامعه را نشانه گرفته
پولي كه سرمايه هاي اجتماعي كشور را تخريب مي كند
و بوفه دار و مديران مجموعه و مميز دارايي خوشحالند كه پول بيشتري گرفته اند
هوا ابري است
احتمالا باران خواهد باريد
و بعضي از تاكسي هاي آزادي-ونك كرايه ٢٥٠٠ توماني را ٥٠٠٠ تومان مطالبه خواهند كرد
البته هنوز تاكسي داران منصف هستند
اما بوفه داران منصف نمي توانند اجاره هاي بالا و ماليات هاي چندبرابري پرداخت كنند و تقريبا از فضاي كسب و كار حذف شده اند
