به بهانۀ کنفرانس تغییرات اقلیمی پاریس …
حقیقت آزارنده (an inconvenient truth) مستند تأثیرگذاری است که یک سیاستمدار ناامید از سیاست روایت خود از تغییرات اقلیمی را در آن آورده‌است. الگوهای مدیریت تغییر پیشنهاد می‌کنند متولیان تغییر کار خود را از آگاه‌سازی آغازکنند. از این‌که بگویند آنجا که ایستاده‌ایم چه‌قدر ناکجاست و البته بعد برای این‌که ما را در مسیر تغییر بیاندازند و کاری کنند که انگیزه داشته‌باشیم تغییر را انتخاب کنیم، آبادی ذهنی شان را هم بیان می‌کنند. در نهایت نیز بگویند که برای رسیدن به آبادی دقیقاً چه باید کرد. این مستند از این حیث بسیار آموزنده است. تلاشی برای شکل دادن گفتگو. برای ساختن چشمانداز مشترک .
ابتدا ناکجای شرایط اقلیمی را به تصویر می‌کشد. از نشانه‌ها فاصله می‌گیرد و روندها را توضیح می‌دهد و البته در خلال آن نگاه مأیوس‌کننده و کوته‌بینانه سیاست‌مداران به موضوع را هم توصیف می‌کند و تلویحاً می‌گوید که باید از آن‌ها دست شست و در نهایت به توصیه‌های دهگانه‌ای می‌رسد که همۀ ما می‌توانیم در آن سهمی داشته‌باشیم و رعایتش کنیم …
ده کاری که می‌توان برای کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای کرد.
چراغ های خانه تان را عوض کنید.
کمتر راننگی کنید.
بیشتر بازیافت کنید.
باد چرخ‌های ماشینتان را تنظیم کنید.
از آب گرم شدۀ کمتر استفاده کنید.
از بسته‌بندی بیش از حد محصولات اجتناب کنید.
ترموستات تنظیم دمای خانه تان را در زمستان دو درجه کم کنید و در تابستان دو درجه زیاد.
درخت بکارید.
دستگاه های الکترونیکی‌تان را خاموش کنید.
جزئی از راه حل باشید.
