به دور و برمان كه نگاه كنيم، چيزهايي را مي بينيم كه در طول زمان پر و خالي مي شوند.
يكي از اين چيزهايي كه پر و خالي مي شود، ظرف پولهايمان است.
درآمدهاي ما ظرف پولمان را زياد مي كنند و هزينه هايمان ظرف پولمان را خالي مي كنند.
افراد مختلف ظرف پولشان را به شكل هاي مختلفي نگهداري مي كنند. خيلي ها براي نگهداري بخشي از پولهايشان يك يا چند حساب بانكي دارند. بخشي از ظرف پولشان هم در جيب پيراهن يا كيف پول و ساك و چمدان و گنجه نگهداري مي شود. بعضي هم بخشي از اين ظرف پول را به صورت سكه طلا يا ارز نگهداري مي كنند.
يك نكته مهم در مورد ظرف پولمان اين است كه تا وقتي كه درآمدمان بيشتر از هزينه هايمان باشد، ظرف پولمان در حال پر شدن است و اگر هزينه هايمان بيشتر از درآمدمان باشد، ظرف پولمان خالي مي شود و بي پول تر مي شويم. اين مساله اگر همينطور ادامه پيدا كند مي تواند تمام ظرف پولمان را خالي كند.
حكيم و شاعر خوب كشورمان سعدي در اين خصوص گفته است كه:
بر احوال آن مرد بايد گريست
كه دخلش بود نوزده، خرج بيست!
