تفکر درون‌زا (ساختار به عنوان علت)
تفکر درون‌زا (ساختار به عنوان علت) زیربنای تفکر سیستمی است و به این واقعیت اشاره دارد که این «ساختار سیستم» است که «رفتار سیستم» را می‌سازد.
تفکر درون‌زا (ساختار به عنوان علت) زیربنای تفکر سیستمی است و به این واقعیت اشاره دارد که این «ساختار سیستم» است که «رفتار سیستم» را می‌سازد.
جلسه هفتم دوره «از تفکر سیستمی تا دینامیک سیستم‌ها» به بررسی ساختار حلقه بسته در سیستم‌ها و رفتار حلقه‌های مثبت و منفی می‌پردازد.
کسی که سیستمی فکر می کند، قبل از دست زدن به اقدام، زمان کافی برای شناخت سیستم و ساختار و رفتارهای آن اختصاص می دهد.
افراد اغلب اوقات در بیان چشم اندازهایشان با دشواری روبرو هستند. حتی وقتی که چشم اندازشان خیلی روشن و واضح است. چرا؟ چون ما نسبت
نمودار وابستگی یکی از ابزارهای بارش فکری است که برای شناخت مساله توسط گروهی از افراد مرتبط با مساله استفاده می‌شود. برای دعوت از افراد،
«تفکر حلقه بسته» یکی از «مهارت‌های تفکر سیستمی» است که باعث می‌شود به بازخوردهای تصمیم‌ها و اقدامات و اثرات آنها بر اقدامات آینده توجه کنیم.
فهم ما از نوشته ها و حرف های ديگران خيلی به عينكی كه به چشممان زده‌ايم و رابطه‌ای كه با آن افراد متصور هستيم بستگی
«رشد نمایی» توسط حلقه‌های بازخوردی مثبت و زمانی به وجود می‌آید که افزایش مقدار متغیرهای حالت، باعث افزایش نرخ‌های ورود آنها شود.
فکر سیستمی وقتی با یک رویداد مواجه می شود، می پرسد که:
– آیا این اولین باری است که با این رویداد مواجه شده ایم؟
– آیا با همین رویداد یا چیزی شبیه به آن در گذشته هم مواجه بوده ایم؟
جلسه دوم و سوم دوره «یادگیری و تفکر سیستمی در مدرسه» به معرفی مهارت‌های تفکر سیستمی و کاربردهای آن در مدرسه و راه‌های تقویت این مهارت‌ها می‌پردازد.
«نشانه مساله» عاملی است که تغییرات آن دیده می‌شود و مورد توجه قرار می‌گیرد اما ناشی از ساختارهای پنهانی است که کمتر دیده می‌شوند. حذف «نشانه‌های مساله» موجب حل مساله نمی‌شود و این نشانه‌ها دوبار باز خواهند گشت.
