تعریف سیستم و رابطه کل با اجزای سیستم
اجزای سیستم در کنار هم کل را می‌سازند. اما کل چیزی بیشتر از مجموع اجزا است. این مقاله به تعریف سیستم و رابطه کل با اجزای سیستم می‌پردازد.
اجزای سیستم در کنار هم کل را می‌سازند. اما کل چیزی بیشتر از مجموع اجزا است. این مقاله به تعریف سیستم و رابطه کل با اجزای سیستم می‌پردازد.
ابزار کوه یخ برای تحلیل مساله استفاده می‌شود. این ابزار مساله را در چهار سطح «رویداد»، «روند»، «ساختار» و «مدل ذهنی» بررسی می‌کند.
تفکر درون‌زا (ساختار به عنوان علت) زیربنای تفکر سیستمی است و به این واقعیت اشاره دارد که این «ساختار سیستم» است که «رفتار سیستم» را می‌سازد.
فکر سیستمی بر روابط علت و معلولی و اینکه رفتار سیستم واقعا چگونه شکل می گیرد تمرکز دارد.
فکر غیر سیستمی به دنبال فهرست کردن عوامل موثر بر رفتار سیستم است.
فکر سیستمی مسوولیت رفتار سیستم را به عوامل داخل سیستم و کسانی که سیاست‌ها و ساختار سیستم را مشخص می‌کنند نسبت می‌دهد.
فکر غیر سیستمی رفتار سیستم را به عوامل خارجی و غیر قابل کنترل نسبت می‌دهد.
فکر سیستمی وقتی با یک رویداد مواجه می شود، می پرسد که:
– آیا این اولین باری است که با این رویداد مواجه شده ایم؟
– آیا با همین رویداد یا چیزی شبیه به آن در گذشته هم مواجه بوده ایم؟
جلسه یازدهم دوره «از تفکر سیستمی تا دینامیک سیستم‌ها» با استفاده از بازی «پولیا» به مبحث «وابستگی به مسیر» می‌پردازد.
مرز سیستم مشخص می‌کند که چه عواملی عضو سیستم هستند و چه عواملی عضو سیستم نیستند و خارج از سیستم قرار می‌گیرند.
«حضور» (Presence) یعنی نسبت به شرایطی که در آن قرار داریم و نسبت به افکار، احساسات و اقدام‌های خودمان و دیگران تامل و آگاهی داشته باشیم.
دینامیک‌های رشد نشان می‌دهند که رشد عوامل مختلف در سیستم‌های طبیعی و سیستم‌های اقتصادی و اجتماعی چگونه به وجود می‌آید.
بهار بندعلی دکترای مدیریت آموزشی و مدرس دانشگاه است. متن زیر تجربه شرکت ایشان در دوره «آشنایی با تفکر سیستمی» در بهار ۱۴۰۰ است. «مدتها
بر اساس داستانی کهن از صوفیان، مردی نابینا، حیران و سرگردان و گم‌شده در میان یک جنگل پایش لغزید و سرنگون شد. همین‌که کورمال کورمال
وارد یکی از دفاتر کار مجموعه ای می شوی. ساعت از 14 گذشته است.منشی می گوید: آقای مدیر عامل تاخیر دارند. عذرخواهی می‌کنم. چند دقیقه
«خود کارآمدی» باوری است که نسبت به توانمندی خود نسبت به موفقیت در انجام یک کار خاص داریم.
فکر سیستمی مسوولیت رفتار سیستم را به عوامل داخل سیستم و کسانی که سیاست‌ها و ساختار سیستم را مشخص می‌کنند نسبت می‌دهد.
فکر غیر سیستمی رفتار سیستم را به عوامل خارجی و غیر قابل کنترل نسبت می‌دهد.
کهن الگوی «محدودیت رشد» یک ساختار شناخته شده سیستمی است که طی آن، سرعت رشد در نتیجه مواجهه با محدودیت‌هایی کم شده و نهایتا متوقف می‌شود.
