تصمیم گیری
تصمیم‌گیری فرآیندی است که طی آن، بر مبنای وضع موجود و اهداف، مقدار متغیرهای نرخ سیستم مشخص می‌شود و در نتیجه رفتار آینده سیستم شکل می‌گیرد.
تصمیم‌گیری فرآیندی است که طی آن، بر مبنای وضع موجود و اهداف، مقدار متغیرهای نرخ سیستم مشخص می‌شود و در نتیجه رفتار آینده سیستم شکل می‌گیرد.
متغیرهای «حالت» یا «مخزن» نتیجه انباشت متغیرهای نرخ در طی زمان هستند و نشان دهنده وضعیت فعلی و تاریخچه گذشته سیستم هستند. همچنین اغلب تصمیم‌گیری‌ها و اقدام‌ها بر مبنای این متغیرها انجام می‌شود.
«تصمیم» در تفکر سیستمی معنای گسترده‌ای دارد که می‌تواند شامل فرآیندهای طراحی شده، فرآیندهای زیستی و تصمیم‌های انسانی و اجتماعی باشد.
«بازی مسیر زندگی» یک بازی آموزشی است که طی آن افراد با انتخاب‌های مهم زندگی مواجه می‌شوند و مسیر زندگی‌شان را شبیه سازی می‌کنند.
مساله‌ای در جامعه بروز می‌کند؛ افرادی برای مواجهه با مساله به دنبال راه حل می‌گردند؛برای اجرای راه حل پیشنهادی منابع بسیاری تخصیص پیدا می‌کند؛به نظر
«تفکر کل نگر» یکی از مهارت‌های تفکر سیستمی است که کمک می‌کند به جای غرق شدن در جزییات، به کل سیستم و روابط اصلی شکل دهنده رفتار آن توجه کنیم.
«پشتیبانی» فرآیندی است که طی آن، افراد سعی می‌کنند مدل ذهنی خودشان را برای دیگران آشکار کنند و توضیح دهند که چگونه به تصمیم خاصی رسیده‌اند.
2001, John Sterman, System Dynamics Modeling: Tools For Learning In a Complex World Dynamic Complexity Feedback Time Delays Stocks and Flows Attribution Errors and False
«نظریه اقدام» به بررسی «نظریه اظهارشده» و «نظریه در عمل» می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه پیش‌فرض‌های ما «نظریه در عمل» را شکل می‌دهند.
2011, George P. Richardson, Reflections on the foundations of system dynamics The four foundations The endogenous point of view Endogeneity and feedback Endogeneity in practice
«حلقه مثبت» ساختار پایه به وجود آورنده رشد نمایی است و در آن، افزایش در مقدار متغیرهای حالت در حلقه، منجر به افزایش نرخ‌های ورود حلقه می‌شود.
«نردبان استنتاج» ابزاری است که فرآیند شکل‌گیری قضاوت‌ها و تصمیم‌های انسان‌ها بر مبنای اطلاعات و داده‌های دریافتی را نشان می‌دهد.
مهارت‌های تفکر سیستمی مجموعه‌‌ای از مهارت‌های فکری از جمله تفکر پویا، تفکر کل نگر، تفکر عملیاتی، تفکر درونزا، تفکر حلقه بسته، تفکر کمی و تفکر علمی هستند که به شکل گیری «تفکر سیستمی» کمک می‌کنند.
