صبح دوشنبه ٢٤ اسفند ٩٤ به روستاي عشايري طالپا رفتيم
مردم روستا عشايری هستند كه از مهر تا ارديبهشت در انديكا ساكن هستند و از ارديبهشت تا مهر به چهارمحال و بختياری كوچ مي كنند.
اكثر دانش‌آموزان با هم فاميل نزديك هستند. چند نفر از دانش‌آموزان هم از روستاهای اطراف می آيند.
دبستان طالپا حدود ٦٠ دانش‌آموز دارد. چهارده دانش‌آموز پايه پنجم و ششم و يازده دانش‌آموز پايه چهارم و بقيه دانش‌آموزان پايه اول تا سوم هستند. مدرسه سه كلاس درس دارد و دو معلم و دانش‌آموزان دختر و پسر با هم سر كلاس هستند.
آقای عليپور معلم با سابقه ايست و بيست و هشت سال است كه در مدارس عشايری تدريس مي‌كند. وقتي از خاطراتش از “محمد بهمن بيگي” كه پايه‌گذار آموزش عشايری در ايران بود، می‌گويد اشك در چشمانش حلقه می‌زند و بغضش را فرو می‌خورد.
چهار نفر معلم جهادی ميهمان مدرسه‌ايم.
قرار شد من و صالح صدقيانی با دانش‌آموزان پايه پنجم و ششم كار كنيم و دو دوست ديگرمان كه روی بازی با كودكان كار كرده‌اند به كلاس های ديگر رفتند.
ظهر كه كلاسمان تمام شد متوجه شديم بچه‌های كلاس چهارم بعد از ظهر‌ها می‌آيند و قرار شد من و صالح بمانيم و تا عصر با بچه‌ها كار كنيم.
