چند شب پیش (۲۲ دی ۹۴) اخبار ساعت ۲۰ شبکهٔ چهار سیما که معمولاً بار علمی بیشتری نسبت به سایر بخش‌های خبری دارد به مسألهٔ آلودگی هوا پرداخته بود. نکته‌ای مهم اما در میان بحث‌ها نهفته بود که مدتی پیش از آن هم در گفتگوی خبری ۲۲:۳۰ شبکهٔ دوم سیما دیده شده بود :
« تک علته بودن مسأله و حل شدن آن با تک راهکار ، آن هم به یک باره »
این تفکر، تفکری است که در دنیای پیچیدهٔ کنونی راه به جایی نخواهد بُرد ; اصولاً در دنیای امروز، ما با مسائلی ترکیبی ، پیچیده و در‌هم تنیده روبروییم. مسائلی که نه به وجود‌آمدن شان دلیل واحدی دارد و نه با انجام تنها یک اقدام ، حل خواهد شد .
فقر و نابرابری‌های اجتماعی ، آلودگی هوای کلانشهرها ، مسألهٔ کم آبی ، انرژی‌های فسیلی و گرمایش زمین و مانند اینها.
به طور کلی باید نکات زیر را دربارهٔ این مسائل پیچیده در نظر گرفت:
یک : عوامل متعددی سبب ایجاد آن‌ها شده.
دو : معمولاً اقدامات پیشینِ خودمان آن‌ها را ایجاد کرده.
سه : مدت‌ها طول کشیده تا مشکل بروز کرده و خود را نشان داده.
چهار : همان‌گونه که شکل‌گیری مسأله زمان‌بر بوده ، حل‌شدن آن هم زمان‌بر است.
پنج : برای حل آن باید مجموعه‌ای از اقدامات مکمل انجام داد.
شش : لزوماً همهٔ علت‌های شکل‌گیری مسأله معلوم نیست و باید برای یافتن آن پژوهش کرد.
هفت : ندانستن علل کامل مسأله، نباید مانع از انجام اقداماتی در حوزه‌هایی که اجماع حاصل شده، شود.
هشت : باید خود را، هم جزئی از ایجاد مسأله و هم‌بخشی از راه‌حل آن دانست.
