تصمیم گیری
تصمیمگیری فرآیندی است که طی آن، بر مبنای وضع موجود و اهداف، مقدار متغیرهای نرخ سیستم مشخص میشود و در نتیجه رفتار آینده سیستم شکل میگیرد.
تصمیمگیری فرآیندی است که طی آن، بر مبنای وضع موجود و اهداف، مقدار متغیرهای نرخ سیستم مشخص میشود و در نتیجه رفتار آینده سیستم شکل میگیرد.
متغیرهای «حالت» یا «مخزن» نتیجه انباشت متغیرهای نرخ در طی زمان هستند و نشان دهنده وضعیت فعلی و تاریخچه گذشته سیستم هستند. همچنین اغلب تصمیمگیریها و اقدامها بر مبنای این متغیرها انجام میشود.
«تصمیم» در تفکر سیستمی معنای گستردهای دارد که میتواند شامل فرآیندهای طراحی شده، فرآیندهای زیستی و تصمیمهای انسانی و اجتماعی باشد.
«رشد نمایی» توسط حلقههای بازخوردی مثبت و زمانی به وجود میآید که افزایش مقدار متغیرهای حالت، باعث افزایش نرخهای ورود آنها شود.
1992, Jay W. Forrester, System Dynamics, Systems Thinking, and Soft OR System Dynamics Steps Systems thinking and soft OR Case studies Soft operations research Systems
جلسه ششم دوره «از تفکر سیستمی تا دینامیک سیستمها» به بررسی منابع اطلاعات و تکنیکهای مدلسازی گروهی برای ساخت مدلهای سیستمی پویا میپردازد.
جلسه سوم دوره «از تفکر سیستمی تا دینامیک سیستمها» به بررسی مقالات و کتابهایی در مورد مهارتها و ابزارهای تفکر سیستمی میپردازد.
«نردبان استنتاج» ابزاری است که فرآیند شکلگیری قضاوتها و تصمیمهای انسانها بر مبنای اطلاعات و دادههای دریافتی را نشان میدهد.
1995, G.P. Richardson, D.F. Andersen, Teamwork in Group Model Building Initial Modeling Motivation Five Roles in Group Model Building Facilitator Modeler/Reflector Process Coach Recorder GateKeeper
کهن الگوی «درمانهای بدتر از درد» یک ساختار شناخته شده سیستمی است که نتیجه آن انجام کارهایی است که در بلند مدت، وضعیت دانش آموزان و مدرسه را بدتر میکنند.
«پیامدهای ناخواسته» نتایجی هستند که از تصمیمها و اقدامهای ما به وجود میآیند اما مورد نظر ما نبودهاند و برای ما مطلوب نیستند.
کهن الگوی «انتقال فشار به مداخله گر» موجب میشود که وابستگی به کمک کنندههای خارجی افزایش پیدا کند و توانمندیهای درونی تقویت نشود.
کسی که سیستمی فکر می کند، قبل از دست زدن به اقدام، زمان کافی برای شناخت سیستم و ساختار و رفتارهای آن اختصاص می دهد.