توهم مسؤلیت پذیری
به دست گرفتن ابتکار عمل (being “proactive”) این روزها نقل محافل است. مدیران پی‌درپی جار می‌زنند که در مواجهه با مشکلات باید مسؤولیت‌پذیر بود. اغلب
به دست گرفتن ابتکار عمل (being “proactive”) این روزها نقل محافل است. مدیران پی‌درپی جار می‌زنند که در مواجهه با مشکلات باید مسؤولیت‌پذیر بود. اغلب
تفکر سیستمی یک پارادایم فکری است که جهان را به صورت سیستم‌هایی به هم پیوسته و در هم تنیده می‌بیند و به شناخت و تصمیم‌گیری بهتر در مورد مسایلی که با آنها مواجه هستیم، کمک می‌کند.
چند شب پیش (۲۲ دی ۹۴) اخبار ساعت ۲۰ شبکهٔ چهار سیما که معمولاً بار علمی بیشتری نسبت به سایر بخش‌های خبری دارد به مسألهٔ
«پشتیبانی» فرآیندی است که طی آن، افراد سعی می‌کنند مدل ذهنی خودشان را برای دیگران آشکار کنند و توضیح دهند که چگونه به تصمیم خاصی رسیده‌اند.
جلسه ششم دوره «یادگیری و تفکر سیستمی در مدرسه» به روش نام گذاری متغیرها و روابط علت و معلولی بین آنها در نمودارهای سیستمی می‌پردازد.
«نظریه در عمل» روش تصمیم و اقدامی است که در مواجهه با شرایط واقعی، بر مبنای آن عمل می‌شود و البته ممکن است با «نظریه اظهار شده» متفاوت باشد.
نقشه‌های نرخ و حالت ابزار دقیقی برای مدل کردن سیستم‌ها بر پایه «تفکر عملیاتی» هستند. تفکر عملیاتی بر «چگونگی‌ها» تمرکز دارد و به دنبال این
کهن الگوی «درمان‌های بدتر از درد» یک ساختار شناخته شده سیستمی است که طی آن، در کوتاه مدت وضعیت بهتر و در بلند مدت وضعیت بدتر می‌شود.
مساله‌ای در جامعه بروز می‌کند؛ افرادی برای مواجهه با مساله به دنبال راه حل می‌گردند؛برای اجرای راه حل پیشنهادی منابع بسیاری تخصیص پیدا می‌کند؛به نظر
«تصمیم» در تفکر سیستمی معنای گسترده‌ای دارد که می‌تواند شامل فرآیندهای طراحی شده، فرآیندهای زیستی و تصمیم‌های انسانی و اجتماعی باشد.
جلسه ششم دوره «از تفکر سیستمی تا دینامیک سیستم‌ها» به بررسی منابع اطلاعات و تکنیک‌های مدلسازی گروهی برای ساخت مدلهای سیستمی پویا می‌پردازد.
