درس آخر آقای معلم …
بعد از جلسات ايفاي نقش و تمرين گفتگو، براي زنگ تفريح به حياط رفتيم و بچه ها مشغول بازي شدند. من و صالح و محمد
بعد از جلسات ايفاي نقش و تمرين گفتگو، براي زنگ تفريح به حياط رفتيم و بچه ها مشغول بازي شدند. من و صالح و محمد
فکر سیستمی بر روابط علت و معلولی و اینکه رفتار سیستم واقعا چگونه شکل می گیرد تمرکز دارد.
فکر غیر سیستمی به دنبال فهرست کردن عوامل موثر بر رفتار سیستم است.
کسی که سیستمی فکر می کند، قبل از دست زدن به اقدام، زمان کافی برای شناخت سیستم و ساختار و رفتارهای آن اختصاص می دهد.
کهن الگوی «محدودیت رشد» یک ساختار شناخته شده سیستمی است که طی آن، سرعت رشد در نتیجه مواجهه با محدودیت‌هایی کم شده و نهایتا متوقف می‌شود.
به دست گرفتن ابتکار عمل (being “proactive”) این روزها نقل محافل است. مدیران پی‌درپی جار می‌زنند که در مواجهه با مشکلات باید مسؤولیت‌پذیر بود. اغلب
«گفتگو» فرآیندی است که طی آن افراد ضمن آشنایی با مدل‌های ذهنی یکدیگر، به شناخت دقیق‌تری از موضوع مورد گفتگو دست پیدا می‌کنند.
«حلقه مثبت» ساختار پایه به وجود آورنده رشد نمایی است و در آن، افزایش در مقدار متغیرهای حالت در حلقه، منجر به افزایش نرخ‌های ورود حلقه می‌شود.
«رشد نمایی» توسط حلقه‌های بازخوردی مثبت و زمانی به وجود می‌آید که افزایش مقدار متغیرهای حالت، باعث افزایش نرخ‌های ورود آنها شود.
«اقدام»ها متغیرهای نرخی هستند که در طی زمان «متغیرهای حالت» را تغییر می‌دهند و درنتیجه وضعیت و رفتار آینده سیستم را مشخص می‌کنند.
«تامل» (Reflection) یعنی سرعت تصمیم‌گیری و اقدام‌هایمان را کم کنیم تا بتوانیم بفهمیم چگونه تصمیم می‌گیریم و چگونه اقدام می‌کنیم.
2007, Jay W. Forrester, System dynamics—the next fifty years The past 50 years The present Impact on government Focusing on high-leverage policies Quality of work
