ابزار کوه یخ برای تحلیل مساله
ابزار کوه یخ برای تحلیل مساله استفاده می‌شود. این ابزار مساله را در چهار سطح «رویداد»، «روند»، «ساختار» و «مدل ذهنی» بررسی می‌کند.
ابزار کوه یخ برای تحلیل مساله استفاده می‌شود. این ابزار مساله را در چهار سطح «رویداد»، «روند»، «ساختار» و «مدل ذهنی» بررسی می‌کند.
تفکر درون‌زا (ساختار به عنوان علت) زیربنای تفکر سیستمی است و به این واقعیت اشاره دارد که این «ساختار سیستم» است که «رفتار سیستم» را می‌سازد.
فکر سیستمی علیت را به صورت یک فرآیند جاری می بیند و توجه دارد که نه تنها علت ها بر معلول ها اثر می گذارند، بلکه معلول ها هم بر علت هایشان به طور مستقیم یا با واسطه هایی اثر می گذارند. علاوه بر این، علت های مختلف هم بر همدیگر اثر می گذارند.
فکر سیستمی بر روابط علت و معلولی و اینکه رفتار سیستم واقعا چگونه شکل می گیرد تمرکز دارد.
فکر غیر سیستمی به دنبال فهرست کردن عوامل موثر بر رفتار سیستم است.
فکر سیستمی مسوولیت رفتار سیستم را به عوامل داخل سیستم و کسانی که سیاست‌ها و ساختار سیستم را مشخص می‌کنند نسبت می‌دهد.
فکر غیر سیستمی رفتار سیستم را به عوامل خارجی و غیر قابل کنترل نسبت می‌دهد.
Title: The “Thinking” in Systems Thinking
Author: Barry Richmond
Publisher: Pegasus Communications
First Published: 2000
بعد از جلسات ايفاي نقش و تمرين گفتگو، براي زنگ تفريح به حياط رفتيم و بچه ها مشغول بازي شدند. من و صالح و محمد
دینامیک‌های رشد نشان می‌دهند که رشد عوامل مختلف در سیستم‌های طبیعی و سیستم‌های اقتصادی و اجتماعی چگونه به وجود می‌آید.
مرز سیستم مشخص می‌کند که چه عواملی عضو سیستم هستند و چه عواملی عضو سیستم نیستند و خارج از سیستم قرار می‌گیرند.
کهن الگوی «تنزل اهداف» یک ساختار سیستمی است که نتیجه فعال شدن آن در مدرسه و نظام آموزش و پرورش، تنزل اهداف در مدرسه و راضی شدن به وضع موجود است.
«تفکر حلقه بسته» یکی از «مهارت‌های تفکر سیستمی» است که باعث می‌شود به بازخوردهای تصمیم‌ها و اقدامات و اثرات آنها بر اقدامات آینده توجه کنیم.
گاهي شناسايي چگونگي اثرگذاري متغيرها بر يكديگر دشوار مي شود. مثلا اثر افزايش قيمت يك كالا بر درآمد فروش آن كالا چيست؟آيا با افزايش قيمت،
«خبرگی فردی» فرآیندی است که طی آن افراد با طراحی هدفمند فضای کار و زندگی خود، به یکپارچگی ذهن و عمل دست پیدا می‌کنند.
کسی که سیستمی فکر می کند، قبل از دست زدن به اقدام، زمان کافی برای شناخت سیستم و ساختار و رفتارهای آن اختصاص می دهد.
«سازمان یادگیرنده» سازمانی است که برای کارکنان و سایر ذینفعان خود فضای یادگیری ایجاد کرده و می‌تواند مطابق با نیازهای حال و آینده تغییر کند.
