فکر سیستمی علیت را به صورت یک فرآیند جاری می بیند و توجه دارد که نه تنها علت ها بر معلول ها اثر می گذارند، بلکه معلول ها هم بر علت هایشان به طور مستقیم یا با واسطه هایی اثر می گذارند. علاوه بر این، علت های مختلف هم بر همدیگر اثر می گذارند.
افراد اغلب اوقات در بیان چشم اندازهایشان با دشواری روبرو هستند. حتی وقتی که چشم اندازشان خیلی روشن و واضح است. چرا؟ چون ما نسبت
تفکر سیستمی در آینده پژوهی با مدلسازی و شبیه سازی سیستم‌ها به دنبال طراحی سیستم برای رسیدن به آینده مطلوب و یافتن نقاط اهرمی برای تغییر است.
«خبرگی فردی» فرآیندی است که طی آن افراد با طراحی هدفمند فضای کار و زندگی خود، به یکپارچگی ذهن و عمل دست پیدا می‌کنند.
دوشنبه ٢٤ اسفند ١٣٩٤ – حاشيه‌های مهم تر از متن در فاصله بين كلاس ها گشتی در مدرسه زدم. در انتهای حياط مدرسه دو سرويس
جلسه دوم دوره «از تفکر سیستمی تا دینامیک سیستم‌ها» به بررسی مقالات معرفی تفکر سیستمی و دینامیک سیستم‌ها می‌پردازد. در این جلسه یک مدل ساده هم طراحی می‌شود.
به دور و برمان كه نگاه كنيم، چيزهايي را مي بينيم كه در طول زمان پر و خالي مي شوند.يكي از اين چيزهايي كه پر
«حلقه بازخوردی بسته» ساختار اصلی سازنده سیستم است و نشان می‌دهد که چگونه عملکرد سیستم بر شکل گیری رفتار آینده سیستم اثر می‌گذارد.
تفکر درون‌زا (ساختار به عنوان علت) زیربنای تفکر سیستمی است و به این واقعیت اشاره دارد که این «ساختار سیستم» است که «رفتار سیستم» را می‌سازد.
«بازی مسیر زندگی» یک بازی آموزشی است که طی آن افراد با انتخاب‌های مهم زندگی مواجه می‌شوند و مسیر زندگی‌شان را شبیه سازی می‌کنند.
تصمیم‌گیری فرآیندی است که طی آن، بر مبنای وضع موجود و اهداف، مقدار متغیرهای نرخ سیستم مشخص می‌شود و در نتیجه رفتار آینده سیستم شکل می‌گیرد.
