فهم ما از نوشته ها و حرف های ديگران خيلی به عينكی كه به چشممان زده‌ايم و رابطه‌ای كه با آن افراد متصور هستيم بستگی دارد.
اگر يك جمله ای را از كسی كه تعلق خاطر به او داريم بشنويم، آن جمله و منظور گوينده را به خوبي تعبير و تفسير می‌كنيم.
اگر همان جمله را از كسی كه كدورت خاطر از او داريم بشنويم، آن جمله و منظور گوينده را به بدی تعبير و تفسير می‌كنيم.
شايد لازم باشد بعضی نوشته ها را دوباره بخوانيم و بعضی حرف ها را دوباره بشنويم و تلاش كنيم بدون عينك خوش‌بينی و بدبينی و بدون پيش فرض‌های ذهنی مطالب بيان شده را بفهميم.
داستان دو قورباغه
داستان دو قورباغه، افسانه‌ای است در مورد گفتگوی دو قورباغه که آبگیر محل زندگی‌شان خشک می‌شود و در جست و جوی خانه‌ای تازه، به چاهی پر آب می‌رسند.