نظریه اقدام
«نظریه اقدام» به بررسی «نظریه اظهارشده» و «نظریه در عمل» می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه پیش‌فرض‌های ما «نظریه در عمل» را شکل می‌دهند.
«نظریه اقدام» به بررسی «نظریه اظهارشده» و «نظریه در عمل» می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه پیش‌فرض‌های ما «نظریه در عمل» را شکل می‌دهند.
«اقدام»ها متغیرهای نرخی هستند که در طی زمان «متغیرهای حالت» را تغییر می‌دهند و درنتیجه وضعیت و رفتار آینده سیستم را مشخص می‌کنند.
تصمیم‌گیری فرآیندی است که طی آن، بر مبنای وضع موجود و اهداف، مقدار متغیرهای نرخ سیستم مشخص می‌شود و در نتیجه رفتار آینده سیستم شکل می‌گیرد.
متغیرهای «حالت» یا «مخزن» نتیجه انباشت متغیرهای نرخ در طی زمان هستند و نشان دهنده وضعیت فعلی و تاریخچه گذشته سیستم هستند. همچنین اغلب تصمیم‌گیری‌ها و اقدام‌ها بر مبنای این متغیرها انجام می‌شود.
متغیرهای «نرخ» یا «جریان» در یک سیستم نشان‌دهنده تصمیم‌ها و اقدام‌هایی هستند که در طی زمان انجام می‌شوند و با تغییر متغیرهای حالت، رفتار سیستم را شکل می‌دهند.
«تصمیم» در تفکر سیستمی معنای گسترده‌ای دارد که می‌تواند شامل فرآیندهای طراحی شده، فرآیندهای زیستی و تصمیم‌های انسانی و اجتماعی باشد.
مساله‌ای در جامعه بروز می‌کند؛ افرادی برای مواجهه با مساله به دنبال راه حل می‌گردند؛برای اجرای راه حل پیشنهادی منابع بسیاری تخصیص پیدا می‌کند؛به نظر
فهم ما از نوشته ها و حرف های ديگران خيلی به عينكی كه به چشممان زده‌ايم و رابطه‌ای كه با آن افراد متصور هستيم بستگی
1994, Barry Richmond, System Dynamics/Systems Thinking: Let’s Just Get On With It Forrester’s View of System Dynamics and Systems Thinking Richmond View of System Dynamics
«نظریه در عمل» روش تصمیم و اقدامی است که در مواجهه با شرایط واقعی، بر مبنای آن عمل می‌شود و البته ممکن است با «نظریه اظهار شده» متفاوت باشد.
Title: Principles of Systems
Author: Jay W. Forrester
First Published: 1968
«نردبان استنتاج» ابزاری است که فرآیند شکل‌گیری قضاوت‌ها و تصمیم‌های انسان‌ها بر مبنای اطلاعات و داده‌های دریافتی را نشان می‌دهد.
«پیامدهای ناخواسته» نتایجی هستند که از تصمیم‌ها و اقدام‌های ما به وجود می‌آیند اما مورد نظر ما نبوده‌اند و برای ما مطلوب نیستند.
«پرسش‌گری» فرآیندی است که طی آن از دیگران خواسته می‌شود تا روش تصمیم‌گیری و مدل ذهنی‌شان را آشکار کنند و توضیح دهند که چگونه به تصمیم خاصی رسیده‌اند.
«راه حل موقت» راه حلی است که «نشانه‌های مساله» را از بین می‌برد و در عین حال ممکن است «پیامدهای ناخواسته»ای داشته باشد.
1999, Jac A. M. Vennix, Group Model-Building: Tackling Messy Problems The evolution of group model building Individual sources of messy problems: limited information processing capacity