یکی از مهمترین آموزههای تفکر سیستمی این است که این «ساختار سیستم» است که «رفتار سیستم» را مشخص میکند. «تفکر ساختار به عنوان علت» به همین نکته اشاره دارد و علت بروز پدیدهها و شکلگیری «رفتار سیستم» را «ساختار سیستم» میداند.
«رفتار سیستم» تغییرات مقادیر متغیرهای سیستم در طی زمان را نشان میدهد و با استفاده از «نمودارهای رفتار در طول زمان» نشان داده میشود.
شناخت «رفتار سیستم» نقش مهمی در توانایی شناخت «مرز سیستم» دارد. مرز سیستم باید به صورتی تعیین شود که عوامل درون سیستم و روابط بین آنها بتوانند رفتار مورد بررسی را توضیح دهند.
«نظریه ساختمان سیستم» در دینامیک سیستمها
«نظریه ساختمان سیستم» در دینامیک سیستمها، روشی موثر برای فهم ساختار سیستمها و ارتباط برقرار کردن بین «ساختار سیستم» و «رفتار سیستم» ارایه میکند.
- «سیستم بسته» که در آن متغیرهای درون «مرز سیستم»، بدون وابستگی به «عوامل خارجی»، «رفتار سیستم» را ایجاد میکنند.
- «حلقه بسته» به عنوان المان اصلی شکل دهنده سیستم.
- «متغیرهای حالت» که مبنای شکل گیری «حلقه بسته» هستند.
- «متغیرهای نرخ» که «حلقه بسته» را کامل میکنند و شامل چهار بخش هستند:
- «هدف» به عنوان یکی از اجزای تشکیل دهنده «نرخ»
- «وضع موجود» که «هدف» با آن مقایسه میشود
- «اختلاف» بین «هدف» و «وضع موجود»
- «اقدام» ناشی از این «اختلاف»
- «حلقه بسته» به عنوان المان اصلی شکل دهنده سیستم.