تفکر سیستمی
تفکر سیستمی یک پارادایم فکری است که جهان را به صورت سیستم‌هایی به هم پیوسته و در هم تنیده می‌بیند و به شناخت و تصمیم‌گیری بهتر در مورد مسایلی که با آنها مواجه هستیم، کمک می‌کند.
تفکر سیستمی یک پارادایم فکری است که جهان را به صورت سیستم‌هایی به هم پیوسته و در هم تنیده می‌بیند و به شناخت و تصمیم‌گیری بهتر در مورد مسایلی که با آنها مواجه هستیم، کمک می‌کند.
«ابزارهای تفکر سیستمی» مجموعه ابزارهایی هستند که برای شناخت و تحلیل مساله مورد استفاده قرار می‌گیرند و به تصمیم گیری بهتر کمک می‌کنند.
دوشنبه ٢٤ اسفند ١٣٩٤ – حاشيه‌های مهم تر از متن در فاصله بين كلاس ها گشتی در مدرسه زدم. در انتهای حياط مدرسه دو سرويس
جلسه چهارم دوره «یادگیری و تفکر سیستمی در مدرسه» به معرفی مفهوم مدل‌های ذهنی و مقایسه آنها با مدل‌های نوشتاری، مدل‌های ریاضی و مدل‌های دینامیکی می‌پردازد.
«مدل ذهنی» تصویری است که وقتی افراد به موضوعی فکر می‌کنند، از آن موضوع در ذهن افراد شکل می‌گیرد و مبنای قضاوت و تصمیم‌گیری قرار می‌گیرد.
«تفکر پویا» یکی از «مهارت‌های تفکر سیستمی» است که باعث می‌شود به جای تمرکز بر رویدادها، به «روند» شکل گیری آنها در طی زمان توجه کنیم.
2001, John Sterman, System Dynamics Modeling: Tools For Learning In a Complex World Dynamic Complexity Feedback Time Delays Stocks and Flows Attribution Errors and False
کهن الگوی «انتقال فشار به مداخله گر» موجب می‌شود که وابستگی به کمک کننده‌های خارجی افزایش پیدا کند و توانمندی‌های درونی تقویت نشود.
1997, D.F. Andersen, G.P. Richardson, Group Model Building: Adding more Science to the craft Properties o f a good research program Replicable Cumulative Refutable Goals
کهن الگوی «محدودیت رشد» یک ساختار شناخته شده سیستمی است که طی آن، سرعت رشد در نتیجه مواجهه با محدودیتهایی کم شده و نهایتا متوقف می‌شود.
نباید به خاطر شک کردن به مسیر از ادامه مسیر اجتناب کرد. هدف میتونه تغیر کنه و اصلاح بشه. اما تو نباید متوقف بشی
کسی که سیستمی فکر می کند، قبل از دست زدن به اقدام، زمان کافی برای شناخت سیستم و ساختار و رفتارهای آن اختصاص می دهد.
