تفکر حلقه بسته
«تفکر حلقه بسته» یکی از «مهارت‌های تفکر سیستمی» است که باعث می‌شود به بازخوردهای تصمیم‌ها و اقدامات و اثرات آنها بر اقدامات آینده توجه کنیم.
«تفکر حلقه بسته» یکی از «مهارت‌های تفکر سیستمی» است که باعث می‌شود به بازخوردهای تصمیم‌ها و اقدامات و اثرات آنها بر اقدامات آینده توجه کنیم.
فکر سیستمی مسوولیت رفتار سیستم را به عوامل داخل سیستم و کسانی که سیاست‌ها و ساختار سیستم را مشخص می‌کنند نسبت می‌دهد.
فکر غیر سیستمی رفتار سیستم را به عوامل خارجی و غیر قابل کنترل نسبت می‌دهد.
جلسه پنجم دوره «یادگیری و تفکر سیستمی در مدرسه» به ساختار سیستم‌ها و تئوری ساختمان سیستم در مکتب دینامیک سیستم‌ها می‌پردازد.
چشم سوزن ابزاری برای تامل در مورد گفتگوهای انجام شده است. در بسیاری از موارد، به دلایل مختلفی چیزی که می‌گوییم با چیزی که منظورمان
در قطار تصميم گرفتم به قول دوست خوبم فرزين فرديس از “محدوده امن” خودم خارج بشم و به كوپه‌های مختلف برم و دوستان جديد پيدا
«نشانه مساله» عاملی است که تغییرات آن دیده می‌شود و مورد توجه قرار می‌گیرد اما ناشی از ساختارهای پنهانی است که کمتر دیده می‌شوند. حذف «نشانه‌های مساله» موجب حل مساله نمی‌شود و این نشانه‌ها دوبار باز خواهند گشت.
به دست گرفتن ابتکار عمل (being “proactive”) این روزها نقل محافل است. مدیران پی‌درپی جار می‌زنند که در مواجهه با مشکلات باید مسؤولیت‌پذیر بود. اغلب
کهن الگوی «موفقیت برای موفق» یک ساختار شناخته شده سیستمی است که نتیجه فعال شدن آن رشد فزاینده طرفی که موفقیت به دست آورده و سقوط طرف‌های دیگر است.
«تفکر علمی» یکی از «مهارت‌های تفکر سیستمی» است که کمک می‌کند از «مدل‌های موجود» که دارای خطا هستند، برای شناخت و تصمیم گیری استفاده کنیم.
در پست هاي قبلي در مورد اهميت شناخت وضع موجود و نقش آن در هدف گذاري و اقدام نوشتيم. رييس اتاق بازرگاني در نوشته اي
«نظریه اقدام» به بررسی «نظریه اظهارشده» و «نظریه در عمل» می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه پیش‌فرض‌های ما «نظریه در عمل» را شکل می‌دهند.
