کهن الگوی «انتقال فشار به مداخله‌گر»
کهن الگوی «انتقال فشار به مداخله گر» موجب می‌شود که وابستگی به کمک کننده‌های خارجی افزایش پیدا کند و توانمندی‌های درونی تقویت نشود.
کهن الگوی «انتقال فشار به مداخله گر» موجب می‌شود که وابستگی به کمک کننده‌های خارجی افزایش پیدا کند و توانمندی‌های درونی تقویت نشود.
«پیامدهای ناخواسته» نتایجی هستند که از تصمیم‌ها و اقدام‌های ما به وجود می‌آیند اما مورد نظر ما نبوده‌اند و برای ما مطلوب نیستند.
«نشانه مساله» عاملی است که تغییرات آن دیده می‌شود و مورد توجه قرار می‌گیرد اما ناشی از ساختارهای پنهانی است که کمتر دیده می‌شوند. حذف «نشانه‌های مساله» موجب حل مساله نمی‌شود و این نشانه‌ها دوبار باز خواهند گشت.
«ریشه مساله» در نگاه سیستمی، ساختاری است که باعث دور شدن از «هدف» و به وجود آمدن «مساله» و «نشانه‌های مساله» می‌شود.
«راه حل اساسی» اقدامی است که به حل ریشه‌ای مساله می‌پردازد و مانع تکرار مساله در آینده می‌شود. راه حل اساسی در مقابل «راه حل موقت» قرار داد.
«راه حل موقت» راه حلی است که «نشانه‌های مساله» را از بین می‌برد و در عین حال ممکن است «پیامدهای ناخواسته»ای داشته باشد.
فکر سیستمی بر روابط علت و معلولی و اینکه رفتار سیستم واقعا چگونه شکل می گیرد تمرکز دارد.
فکر غیر سیستمی به دنبال فهرست کردن عوامل موثر بر رفتار سیستم است.
«تصمیم» در تفکر سیستمی معنای گسترده‌ای دارد که می‌تواند شامل فرآیندهای طراحی شده، فرآیندهای زیستی و تصمیم‌های انسانی و اجتماعی باشد.
«خود کارآمدی» باوری است که نسبت به توانمندی خود نسبت به موفقیت در انجام یک کار خاص داریم.
«حضور» (Presence) یعنی نسبت به شرایطی که در آن قرار داریم و نسبت به افکار، احساسات و اقدام‌های خودمان و دیگران تامل و آگاهی داشته باشیم.
«نردبان استنتاج» ابزاری است که فرآیند شکل‌گیری قضاوت‌ها و تصمیم‌های انسان‌ها بر مبنای اطلاعات و داده‌های دریافتی را نشان می‌دهد.
ديروز با يكي از معلمان خوب كشورمان در مورد تجربه تدريسش در يكي از روستاهاي نزديك تهران صحبت مي كرديم. مدرسه اي حدودا دويست نفره
بعد از جلسات ايفاي نقش و تمرين گفتگو، براي زنگ تفريح به حياط رفتيم و بچه ها مشغول بازي شدند. من و صالح و محمد
جلسه هشتم دوره «از تفکر سیستمی تا دینامیک سیستم‌ها» به روش نام گذاری متغیرها و روابط علت و معلولی بین آنها در نمودارهای سیستمی می‌پردازد.
رفتار سیستم تغییرات مقادیر متغیرهای سیستم در طی زمان را نشان می‌دهد و با استفاده از «نمودارهای رفتار در طول زمان» نشان داده می‌شود.
فکر سیستمی وقتی با یک رویداد مواجه می شود، می پرسد که:
– آیا این اولین باری است که با این رویداد مواجه شده ایم؟
– آیا با همین رویداد یا چیزی شبیه به آن در گذشته هم مواجه بوده ایم؟
