کهن الگوی «رشد و سرمایه گذاری ناکافی»
کهن الگوی «رشد و سرمایه گذاری ناکافی» ساختاری است که طی آن با تاخیر در سرمایه گذاری، کیفیت محصولات و خدمات افت می‌کند و رشد متوقف می‌شود.
کهن الگوی «رشد و سرمایه گذاری ناکافی» ساختاری است که طی آن با تاخیر در سرمایه گذاری، کیفیت محصولات و خدمات افت می‌کند و رشد متوقف می‌شود.
کهن الگوی «انتقال فشار به مداخله گر» موجب می‌شود که وابستگی به کمک کننده‌های خارجی افزایش پیدا کند و توانمندی‌های درونی تقویت نشود.
کهن الگوی «انتقال فشار به راه حل موقت» ساختاری است که باعث وابسته شدن به راه‌حل‌های موقت و کنار گذاشتن راه‌حل‌های اساسی می‌شود.
«پیامدهای ناخواسته» نتایجی هستند که از تصمیم‌ها و اقدام‌های ما به وجود می‌آیند اما مورد نظر ما نبوده‌اند و برای ما مطلوب نیستند.
«نشانه مساله» عاملی است که تغییرات آن دیده می‌شود و مورد توجه قرار می‌گیرد اما ناشی از ساختارهای پنهانی است که کمتر دیده می‌شوند. حذف «نشانه‌های مساله» موجب حل مساله نمی‌شود و این نشانه‌ها دوبار باز خواهند گشت.
«ریشه مساله» در نگاه سیستمی، ساختاری است که باعث دور شدن از «هدف» و به وجود آمدن «مساله» و «نشانه‌های مساله» می‌شود.
«راه حل اساسی» اقدامی است که به حل ریشه‌ای مساله می‌پردازد و مانع تکرار مساله در آینده می‌شود. راه حل اساسی در مقابل «راه حل موقت» قرار داد.
«راه حل موقت» راه حلی است که «نشانه‌های مساله» را از بین می‌برد و در عین حال ممکن است «پیامدهای ناخواسته»ای داشته باشد.
کهن الگوی «درمان‌های بدتر از درد» یک ساختار شناخته شده سیستمی است که طی آن، در کوتاه مدت وضعیت بهتر و در بلند مدت وضعیت بدتر می‌شود.
کهن الگوی «درمان‌های بدتر از درد» یک ساختار شناخته شده سیستمی است که نتیجه آن انجام کارهایی است که در بلند مدت، وضعیت دانش آموزان و مدرسه را بدتر می‌کنند.
مساله‌ای در جامعه بروز می‌کند؛ افرادی برای مواجهه با مساله به دنبال راه حل می‌گردند؛برای اجرای راه حل پیشنهادی منابع بسیاری تخصیص پیدا می‌کند؛به نظر
مهارت‌های تفکر سیستمی مجموعه‌‌ای از مهارت‌های فکری از جمله تفکر پویا، تفکر کل نگر، تفکر عملیاتی، تفکر درونزا، تفکر حلقه بسته، تفکر کمی و تفکر علمی هستند که به شکل گیری «تفکر سیستمی» کمک می‌کنند.
پشتیبانی از کارآفرینی در مدرسه مقدمه گذار به مدارسی است که می‌توانند دانش آموزان را به سمت حل مسایل واقعی جامعه هدایت کنند.
تصمیم‌گیری فرآیندی است که طی آن، بر مبنای وضع موجود و اهداف، مقدار متغیرهای نرخ سیستم مشخص می‌شود و در نتیجه رفتار آینده سیستم شکل می‌گیرد.
به دور و برمان كه نگاه كنيم، چيزهايي را مي بينيم كه در طول زمان پر و خالي مي شوند.يكي از اين چيزهايي كه پر
در پست هاي قبلي در مورد اهميت شناخت وضع موجود و نقش آن در هدف گذاري و اقدام نوشتيم. رييس اتاق بازرگاني در نوشته اي
اجزای سیستم در کنار هم کل را می‌سازند. اما کل چیزی بیشتر از مجموع اجزا است. این مقاله به تعریف سیستم و رابطه کل با اجزای سیستم می‌پردازد.
در نگاهي به كارگاه تفكر سيستمي هيچ كس دير نيامددر حالي كه ما شايد اينجوري فكرنمي كرديم،”” البته به جز تعداد محدودي كه اطلاع داده
در قطار تصميم گرفتم به قول دوست خوبم فرزين فرديس از “محدوده امن” خودم خارج بشم و به كوپه‌های مختلف برم و دوستان جديد پيدا
«تفکر کمی» یکی از مهارت‌های تفکر سیستمی است که به کمک آن «عوامل کیفی» و «عوامل اندازه گیری نشده» هم «مقدار دهی» و در تصمیم گیری استفاده می‌شوند.
