کهن الگوی «انتقال فشار به مداخله‌گر»
کهن الگوی «انتقال فشار به مداخله گر» موجب می‌شود که وابستگی به کمک کننده‌های خارجی افزایش پیدا کند و توانمندی‌های درونی تقویت نشود.
کهن الگوی «انتقال فشار به مداخله گر» موجب می‌شود که وابستگی به کمک کننده‌های خارجی افزایش پیدا کند و توانمندی‌های درونی تقویت نشود.
«پیامدهای ناخواسته» نتایجی هستند که از تصمیم‌ها و اقدام‌های ما به وجود می‌آیند اما مورد نظر ما نبوده‌اند و برای ما مطلوب نیستند.
«نشانه مساله» عاملی است که تغییرات آن دیده می‌شود و مورد توجه قرار می‌گیرد اما ناشی از ساختارهای پنهانی است که کمتر دیده می‌شوند. حذف «نشانه‌های مساله» موجب حل مساله نمی‌شود و این نشانه‌ها دوبار باز خواهند گشت.
«ریشه مساله» در نگاه سیستمی، ساختاری است که باعث دور شدن از «هدف» و به وجود آمدن «مساله» و «نشانه‌های مساله» می‌شود.
«راه حل اساسی» اقدامی است که به حل ریشه‌ای مساله می‌پردازد و مانع تکرار مساله در آینده می‌شود. راه حل اساسی در مقابل «راه حل موقت» قرار داد.
«راه حل موقت» راه حلی است که «نشانه‌های مساله» را از بین می‌برد و در عین حال ممکن است «پیامدهای ناخواسته»ای داشته باشد.
جلسه ششم دوره «از تفکر سیستمی تا دینامیک سیستم‌ها» به بررسی منابع اطلاعات و تکنیک‌های مدلسازی گروهی برای ساخت مدلهای سیستمی پویا می‌پردازد.
«نظریه اقدام» به بررسی «نظریه اظهارشده» و «نظریه در عمل» می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه پیش‌فرض‌های ما «نظریه در عمل» را شکل می‌دهند.
«پشتیبانی» فرآیندی است که طی آن، افراد سعی می‌کنند مدل ذهنی خودشان را برای دیگران آشکار کنند و توضیح دهند که چگونه به تصمیم خاصی رسیده‌اند.
«ریشه مساله» در نگاه سیستمی، ساختاری است که باعث دور شدن از «هدف» و به وجود آمدن «مساله» و «نشانه‌های مساله» می‌شود.
ديروز با يكي از معلمان خوب كشورمان در مورد تجربه تدريسش در يكي از روستاهاي نزديك تهران صحبت مي كرديم. مدرسه اي حدودا دويست نفره
جلسه پنجم دوره «یادگیری و تفکر سیستمی در مدرسه» به ساختار سیستم‌ها و تئوری ساختمان سیستم در مکتب دینامیک سیستم‌ها می‌پردازد.
ساعت هشت صبح روز سه شنبه وارد مدرسه شديم و دانش آموزان كه در صف ايستاده بودند با صداي بلند سلام دادند. مسوول هماهنگي اردو
«پیامدهای ناخواسته» نتایجی هستند که از تصمیم‌ها و اقدام‌های ما به وجود می‌آیند اما مورد نظر ما نبوده‌اند و برای ما مطلوب نیستند.
فکر سیستمی علیت را به صورت یک فرآیند جاری می بیند و توجه دارد که نه تنها علت ها بر معلول ها اثر می گذارند، بلکه معلول ها هم بر علت هایشان به طور مستقیم یا با واسطه هایی اثر می گذارند. علاوه بر این، علت های مختلف هم بر همدیگر اثر می گذارند.
کهن الگوی «محدودیت رشد» یک ساختار شناخته شده سیستمی است که طی آن، سرعت رشد در نتیجه مواجهه با محدودیتهایی کم شده و نهایتا متوقف می‌شود.
