در قطار تصميم گرفتم به قول دوست خوبم فرزين فرديس از “محدوده امن” خودم خارج بشم و به كوپه‌های مختلف برم و دوستان جديد پيدا

سناريوهای مختلفی برای شروع كلاس بررسی كرده بودم.در نهايت تصميم گرفتم كلاس را به دانش‌آموزان بسپارم و در نقش رهبر اركستر دانش‌آموزان رو همراهي كنم.كلاس

افراد اغلب اوقات در بیان چشم اندازهایشان با دشواری روبرو هستند. حتی وقتی که چشم اندازشان خیلی روشن و واضح است. چرا؟ چون ما نسبت

دانش آموزان دبستان طالپا به طرز دور از انتظاري باسواد، مودب، متحد و منظم هستند. مدرسه طالپا معلم توانمندي دارد كه عاشق بچه هاي عشاير

هم‌نت رویدادی هست که باهاش سراغ مساله‌هایی می‌رویم که یک فرد یا گروه مشخصی می‌خوان حل بشه و برای حل اونها به کمک آدم‌های باهوش

روباه به درون تاک خزید و به انگورهای درشت و خوشرنگ و رسیدۀ آن خیره ماند. او با پنجه روی تنۀ تاک‌ها افتاد و گردن

امروز قرار شده بچه هاي كلاس چهارم هم همراه ما باشند و معلم ديروزشان به عنوان مشاهده گر همراه كلاس ما خواهد بود. كلاس چهارمي

در پست هاي قبلي در مورد اهميت شناخت وضع موجود و نقش آن در هدف گذاري و اقدام نوشتيم. رييس اتاق بازرگاني در نوشته اي

همیشه دوست داشتم مسیر آموزش مدیریت یک جایی به ادبیات و هنر و فیلم و … گره بخورد و مثلاً روزی از روزها موضوع کلاسی

ديروز سه شنبه ٢٦ آبان ١٣٩٤با دخترم فاطمه از ترمينال غرب تهران عبور مي كرديمترمينال غرب ضلع شمالي ميدان آزادي است به بوفه رفتيم و

دوشنبه ٢٤ اسفند ١٣٩٤ – حاشيه‌های مهم تر از متن در فاصله بين كلاس ها گشتی در مدرسه زدم. در انتهای حياط مدرسه دو سرويس