خود کارآمدی
«خود کارآمدی» باوری است که نسبت به توانمندی خود نسبت به موفقیت در انجام یک کار خاص داریم.
«خود کارآمدی» باوری است که نسبت به توانمندی خود نسبت به موفقیت در انجام یک کار خاص داریم.
«ناتوانی آموخته شده» ناشی از شکست‌های گذشته است. وقتی حس کنیم در زمینه‌ای نمی‌توانیم موفق شویم، دیگر تلاش نمی‌کنیم و همیشه شکست خورده باقی می‌مانیم.
«پیش گویی خود محقق کننده» زمانی اتفاق می‌افتد که بر مبنای آن پیش‌گویی کارهایی انجام می‌دهیم که موجب به وقوع پیوستن آن پیش‌گویی می‌شود.
منحنی نمایی منفی یا رفتار «هدف جو» نتیجه فعال بودن یک «حلقه منفی» در سیستم است. این منحنی «وضعیت سیستم» را در حالی به «هدف
«حضور» (Presence) یعنی نسبت به شرایطی که در آن قرار داریم و نسبت به افکار، احساسات و اقدام‌های خودمان و دیگران تامل و آگاهی داشته باشیم.
«تامل» (Reflection) یعنی سرعت تصمیم‌گیری و اقدام‌هایمان را کم کنیم تا بتوانیم بفهمیم چگونه تصمیم می‌گیریم و چگونه اقدام می‌کنیم.
«بازی مسیر زندگی» یک بازی آموزشی است که طی آن افراد با انتخاب‌های مهم زندگی مواجه می‌شوند و مسیر زندگی‌شان را شبیه سازی می‌کنند.
«نردبان استنتاج» ابزاری است که فرآیند شکل‌گیری قضاوت‌ها و تصمیم‌های انسان‌ها بر مبنای اطلاعات و داده‌های دریافتی را نشان می‌دهد.
«پشتیبانی» فرآیندی است که طی آن، افراد سعی می‌کنند مدل ذهنی خودشان را برای دیگران آشکار کنند و توضیح دهند که چگونه به تصمیم خاصی رسیده‌اند.
«پرسش‌گری» فرآیندی است که طی آن از دیگران خواسته می‌شود تا روش تصمیم‌گیری و مدل ذهنی‌شان را آشکار کنند و توضیح دهند که چگونه به تصمیم خاصی رسیده‌اند.
جلسه چهارم دوره «از تفکر سیستمی تا دینامیک سیستم‌ها» به بررسی نقش تفکر سیستمی در شکل گیری سازمان‌های یادگیرنده می‌پردازد.
١: عملكرد ما در سال هاي گذشته لايق جمع ما نبوده،اين همه آدم توانمند جمع شده ايم دور هم براي كار كردن ولي خروجي كارمان
کهن الگوی «رشد و سرمایه گذاری ناکافی» ساختاری است که طی آن با تاخیر در سرمایه گذاری، کیفیت محصولات و خدمات افت می‌کند و رشد متوقف می‌شود.
کهن الگوی «انتقال فشار به راه حل موقت» ساختاری است که باعث وابسته شدن به راه‌حل‌های موقت و کنار گذاشتن راه‌حل‌های اساسی می‌شود.
«تفکر حلقه بسته» یکی از «مهارت‌های تفکر سیستمی» است که باعث می‌شود به بازخوردهای تصمیم‌ها و اقدامات و اثرات آنها بر اقدامات آینده توجه کنیم.
«ریشه مساله» در نگاه سیستمی، ساختاری است که باعث دور شدن از «هدف» و به وجود آمدن «مساله» و «نشانه‌های مساله» می‌شود.
متغیرهای «نرخ» یا «جریان» در یک سیستم نشان‌دهنده تصمیم‌ها و اقدام‌هایی هستند که در طی زمان انجام می‌شوند و با تغییر متغیرهای حالت، رفتار سیستم را شکل می‌دهند.
تفکر سیستمی یک پارادایم فکری است که جهان را به صورت سیستم‌هایی به هم پیوسته و در هم تنیده می‌بیند و به شناخت و تصمیم‌گیری بهتر در مورد مسایلی که با آنها مواجه هستیم، کمک می‌کند.
1999, Jac A. M. Vennix, Group Model-Building: Tackling Messy Problems The evolution of group model building Individual sources of messy problems: limited information processing capacity
فکر سیستمی وقتی با یک رویداد مواجه می شود، می پرسد که:
– آیا این اولین باری است که با این رویداد مواجه شده ایم؟
– آیا با همین رویداد یا چیزی شبیه به آن در گذشته هم مواجه بوده ایم؟
