حضور
«حضور» (Presence) یعنی نسبت به شرایطی که در آن قرار داریم و نسبت به افکار، احساسات و اقدام‌های خودمان و دیگران تامل و آگاهی داشته باشیم.
«حضور» (Presence) یعنی نسبت به شرایطی که در آن قرار داریم و نسبت به افکار، احساسات و اقدام‌های خودمان و دیگران تامل و آگاهی داشته باشیم.
«تامل» (Reflection) یعنی سرعت تصمیم‌گیری و اقدام‌هایمان را کم کنیم تا بتوانیم بفهمیم چگونه تصمیم می‌گیریم و چگونه اقدام می‌کنیم.
«پشتیبانی» فرآیندی است که طی آن، افراد سعی می‌کنند مدل ذهنی خودشان را برای دیگران آشکار کنند و توضیح دهند که چگونه به تصمیم خاصی رسیده‌اند.
«پرسش‌گری» فرآیندی است که طی آن از دیگران خواسته می‌شود تا روش تصمیم‌گیری و مدل ذهنی‌شان را آشکار کنند و توضیح دهند که چگونه به تصمیم خاصی رسیده‌اند.
«گفتگو» فرآیندی است که طی آن افراد ضمن آشنایی با مدل‌های ذهنی یکدیگر، به شناخت دقیق‌تری از موضوع مورد گفتگو دست پیدا می‌کنند.
«پشتیبانی» فرآیندی است که طی آن، افراد سعی می‌کنند مدل ذهنی خودشان را برای دیگران آشکار کنند و توضیح دهند که چگونه به تصمیم خاصی رسیده‌اند.
2001, John Sterman, System Dynamics Modeling: Tools For Learning In a Complex World Dynamic Complexity Feedback Time Delays Stocks and Flows Attribution Errors and False
جلسه پنجم دوره «یادگیری و تفکر سیستمی در مدرسه» به ساختار سیستم‌ها و تئوری ساختمان سیستم در مکتب دینامیک سیستم‌ها می‌پردازد.
این مقاله به مسیر یادگیری طی شده در گروه آموزشی و پژوهشی آسمان در دانشگاه صنعتی شریف می‌پردازد و در مجله «رشد مدرسه فردا» چاپ شده است.
کهن الگوی «موفقیت برای موفق» یک ساختار شناخته شده سیستمی است که یکی از نتایج فعال شدن آن در مدرسه، رشد بعضی از دانش آموزان و به حاشیه رفتن سایرین است.
کهن الگوی «محدودیت رشد» یک ساختار شناخته شده سیستمی است که طی آن، سرعت رشد در نتیجه مواجهه با محدودیت‌هایی کم شده و نهایتا متوقف می‌شود.
فکر سیستمی مسوولیت رفتار سیستم را به عوامل داخل سیستم و کسانی که سیاست‌ها و ساختار سیستم را مشخص می‌کنند نسبت می‌دهد.
فکر غیر سیستمی رفتار سیستم را به عوامل خارجی و غیر قابل کنترل نسبت می‌دهد.
«ابزارهای تفکر سیستمی» مجموعه ابزارهایی هستند که برای شناخت و تحلیل مساله مورد استفاده قرار می‌گیرند و به تصمیم گیری بهتر کمک می‌کنند.
جلسه چهارم دوره «یادگیری و تفکر سیستمی در مدرسه» به معرفی مفهوم مدل‌های ذهنی و مقایسه آنها با مدل‌های نوشتاری، مدل‌های ریاضی و مدل‌های دینامیکی می‌پردازد.
«حلقه بازخوردی بسته» ساختار اصلی سازنده سیستم است و نشان می‌دهد که چگونه عملکرد سیستم بر شکل گیری رفتار آینده سیستم اثر میگذارد.
