خود کارآمدی
«خود کارآمدی» باوری است که نسبت به توانمندی خود نسبت به موفقیت در انجام یک کار خاص داریم.
«خود کارآمدی» باوری است که نسبت به توانمندی خود نسبت به موفقیت در انجام یک کار خاص داریم.
«ناتوانی آموخته شده» ناشی از شکست‌های گذشته است. وقتی حس کنیم در زمینه‌ای نمی‌توانیم موفق شویم، دیگر تلاش نمی‌کنیم و همیشه شکست خورده باقی می‌مانیم.
«پیش گویی خود محقق کننده» زمانی اتفاق می‌افتد که بر مبنای آن پیش‌گویی کارهایی انجام می‌دهیم که موجب به وقوع پیوستن آن پیش‌گویی می‌شود.
«حضور» (Presence) یعنی نسبت به شرایطی که در آن قرار داریم و نسبت به افکار، احساسات و اقدام‌های خودمان و دیگران تامل و آگاهی داشته باشیم.
«تامل» (Reflection) یعنی سرعت تصمیم‌گیری و اقدام‌هایمان را کم کنیم تا بتوانیم بفهمیم چگونه تصمیم می‌گیریم و چگونه اقدام می‌کنیم.
«نردبان استنتاج» ابزاری است که فرآیند شکل‌گیری قضاوت‌ها و تصمیم‌های انسان‌ها بر مبنای اطلاعات و داده‌های دریافتی را نشان می‌دهد.
«پشتیبانی» فرآیندی است که طی آن، افراد سعی می‌کنند مدل ذهنی خودشان را برای دیگران آشکار کنند و توضیح دهند که چگونه به تصمیم خاصی رسیده‌اند.
«پرسش‌گری» فرآیندی است که طی آن از دیگران خواسته می‌شود تا روش تصمیم‌گیری و مدل ذهنی‌شان را آشکار کنند و توضیح دهند که چگونه به تصمیم خاصی رسیده‌اند.
«گفتگو» فرآیندی است که طی آن افراد ضمن آشنایی با مدل‌های ذهنی یکدیگر، به شناخت دقیق‌تری از موضوع مورد گفتگو دست پیدا می‌کنند.
«مدل ذهنی» تصویری است که وقتی افراد به موضوعی فکر می‌کنند، از آن موضوع در ذهن افراد شکل می‌گیرد و مبنای قضاوت و تصمیم‌گیری قرار می‌گیرد.
کهن الگوی «تراژدی منابع مشترک» یک ساختار شناخته شده سیستمی است که طی آن، منابع مشترک مورد استفاده بی رویه قرار می‌گیرند و از بین می‌روند.
«نظریه در عمل» روش تصمیم و اقدامی است که در مواجهه با شرایط واقعی، بر مبنای آن عمل می‌شود و البته ممکن است با «نظریه اظهار شده» متفاوت باشد.
«نشانه مساله» عاملی است که تغییرات آن دیده می‌شود و مورد توجه قرار می‌گیرد اما ناشی از ساختارهای پنهانی است که کمتر دیده می‌شوند. حذف «نشانه‌های مساله» موجب حل مساله نمی‌شود و این نشانه‌ها دوبار باز خواهند گشت.
کهن الگوی «درمان‌های بدتر از درد» یک ساختار شناخته شده سیستمی است که طی آن، در کوتاه مدت وضعیت بهتر و در بلند مدت وضعیت بدتر می‌شود.
ابزار کوه یخ برای تحلیل مساله استفاده می‌شود. این ابزار مساله را در چهار سطح «رویداد»، «روند»، «ساختار» و «مدل ذهنی» بررسی می‌کند.
«علیرضا ادیبی» کارشناس ارشد مدیریت کنترل پروژه‌های کیفیت شبکه در همراه اول است و این روزها مشغول دفاع از پایان‌نامه کارشناسی ارشد مهندسی صنایع در
جلسه هفتم دوره «از تفکر سیستمی تا دینامیک سیستم‌ها» به بررسی ساختار حلقه بسته در سیستم‌ها و رفتار حلقه‌های مثبت و منفی می‌پردازد.
مساله‌ای در جامعه بروز می‌کند؛ افرادی برای مواجهه با مساله به دنبال راه حل می‌گردند؛برای اجرای راه حل پیشنهادی منابع بسیاری تخصیص پیدا می‌کند؛به نظر
1994, Barry Richmond, System Dynamics/Systems Thinking: Let’s Just Get On With It Forrester’s View of System Dynamics and Systems Thinking Richmond View of System Dynamics
«ابزارهای تفکر سیستمی» مجموعه ابزارهایی هستند که برای شناخت و تحلیل مساله مورد استفاده قرار می‌گیرند و به تصمیم گیری بهتر کمک می‌کنند.
