وابستگی به مسیر
وابستگی به مسیر در اثر ایجاد انباشتهایی در مسیر رشد به وجود میآید. تغییر مسیر باعث از دست دادن یا کم اثر شدن این انباشتها خواهد شد.
خانه » طراحی مسیر زندگی
وابستگی به مسیر در اثر ایجاد انباشتهایی در مسیر رشد به وجود میآید. تغییر مسیر باعث از دست دادن یا کم اثر شدن این انباشتها خواهد شد.
بازی پولیا زمینه مناسبی برای گفتگو در مورد ساختارهای ایجاد کننده «وابستگی به مسیر» در زندگی فردی و در سیستمهای اقتصادی و اجتماعی ایجاد میکند.
پشتیبانی از کارآفرینی در مدرسه مقدمه گذار به مدارسی است که میتوانند دانش آموزان را به سمت حل مسایل واقعی جامعه هدایت کنند.
شبکههای ارتباطی مدارس از یک سو به یافتن شغلهای بهتر کمک میکنند و از سوی دیگر میتوانند زمینهساز رشد در مسیر شغلی باشند. در این مقاله به راههای تقویت این شبکهها و نقش آنها در توسعه و عدالت آموزشی پرداخته شده است.
این مقاله به موضوع «هدف نظام آموزشی» میپردازد و مسیری برای باز طراحی مدارس و دانشگاهها نشان میدهد.
این مقاله به مسیر یادگیری طی شده در گروه آموزشی و پژوهشی آسمان در دانشگاه صنعتی شریف میپردازد و در مجله «رشد مدرسه فردا» چاپ شده است.
«بازی مسیر زندگی» یک بازی آموزشی است که طی آن افراد با انتخابهای مهم زندگی مواجه میشوند و مسیر زندگیشان را شبیه سازی میکنند.
در قطار تصميم گرفتم به قول دوست خوبم فرزين فرديس از “محدوده امن” خودم خارج بشم و به كوپههای مختلف برم و دوستان جديد پيدا
کهن الگوی «درمانهای بدتر از درد» یک ساختار شناخته شده سیستمی است که طی آن، در کوتاه مدت وضعیت بهتر و در بلند مدت وضعیت بدتر میشود.
جلسه یازدهم دوره «از تفکر سیستمی تا دینامیک سیستمها» با استفاده از بازی «پولیا» به مبحث «وابستگی به مسیر» میپردازد.
متغیرهای «نرخ» یا «جریان» در یک سیستم نشاندهنده تصمیمها و اقدامهایی هستند که در طی زمان انجام میشوند و با تغییر متغیرهای حالت، رفتار سیستم را شکل میدهند.
«اقدام»ها متغیرهای نرخی هستند که در طی زمان «متغیرهای حالت» را تغییر میدهند و درنتیجه وضعیت و رفتار آینده سیستم را مشخص میکنند.
شايد داستان لباس جديد پادشاه را به خاطر داشته باشيد. دو خياط به شهر مي آيند و لباسي ويژه براي پادشاه مي دوزند كه ادعا
«چشم انداز مشترک» تصویری روشن و قابل فهم از آیندهای است که کارکنان و سایر ذینفعان یک سازمان تلاش میکنند سهمی در شکل گیری آن داشته باشند.
تفکر درونزا (ساختار به عنوان علت) زیربنای تفکر سیستمی است و به این واقعیت اشاره دارد که این «ساختار سیستم» است که «رفتار سیستم» را میسازد.
فکر سیستمی به دنبال شناخت مساله از طریق فهم روابط بین اجزای سیستم است.
فکر غیر سیستمی به دنبال شناخت مساله از طریق تمرکز بر جزییات است.
1996, George P. Richardson, Problems for the future of system dynamics Understanding model behavior Accumulating wise practice Advancing practice Accumulating results Making models accessible Qualitative
علی ملکی مهندس ارشد نرم افزار در شرکت گوگل است. متن زیر تجربه شرکت ایشان در دوره «آشنایی با تفکر سیستمی» در بهار ۱۴۰۰ است.