خود کارآمدی
«خود کارآمدی» باوری است که نسبت به توانمندی خود نسبت به موفقیت در انجام یک کار خاص داریم.
«خود کارآمدی» باوری است که نسبت به توانمندی خود نسبت به موفقیت در انجام یک کار خاص داریم.
«ناتوانی آموخته شده» ناشی از شکست‌های گذشته است. وقتی حس کنیم در زمینه‌ای نمی‌توانیم موفق شویم، دیگر تلاش نمی‌کنیم و همیشه شکست خورده باقی می‌مانیم.
«پیش گویی خود محقق کننده» زمانی اتفاق می‌افتد که بر مبنای آن پیش‌گویی کارهایی انجام می‌دهیم که موجب به وقوع پیوستن آن پیش‌گویی می‌شود.
«حضور» (Presence) یعنی نسبت به شرایطی که در آن قرار داریم و نسبت به افکار، احساسات و اقدام‌های خودمان و دیگران تامل و آگاهی داشته باشیم.
«تامل» (Reflection) یعنی سرعت تصمیم‌گیری و اقدام‌هایمان را کم کنیم تا بتوانیم بفهمیم چگونه تصمیم می‌گیریم و چگونه اقدام می‌کنیم.
«نردبان استنتاج» ابزاری است که فرآیند شکل‌گیری قضاوت‌ها و تصمیم‌های انسان‌ها بر مبنای اطلاعات و داده‌های دریافتی را نشان می‌دهد.
«پشتیبانی» فرآیندی است که طی آن، افراد سعی می‌کنند مدل ذهنی خودشان را برای دیگران آشکار کنند و توضیح دهند که چگونه به تصمیم خاصی رسیده‌اند.
«پرسش‌گری» فرآیندی است که طی آن از دیگران خواسته می‌شود تا روش تصمیم‌گیری و مدل ذهنی‌شان را آشکار کنند و توضیح دهند که چگونه به تصمیم خاصی رسیده‌اند.
«گفتگو» فرآیندی است که طی آن افراد ضمن آشنایی با مدل‌های ذهنی یکدیگر، به شناخت دقیق‌تری از موضوع مورد گفتگو دست پیدا می‌کنند.
«مدل ذهنی» تصویری است که وقتی افراد به موضوعی فکر می‌کنند، از آن موضوع در ذهن افراد شکل می‌گیرد و مبنای قضاوت و تصمیم‌گیری قرار می‌گیرد.
روباه به درون تاک خزید و به انگورهای درشت و خوشرنگ و رسیدۀ آن خیره ماند. او با پنجه روی تنۀ تاک‌ها افتاد و گردن
«رشد نمایی» توسط حلقه‌های بازخوردی مثبت و زمانی به وجود می‌آید که افزایش مقدار متغیرهای حالت، باعث افزایش نرخ‌های ورود آنها شود.
1989, Jay W. Forrester, The Beginning of System Dynamics MIT Sloan School 1956 DYNAMO Industrial Dynamics Urban Dynamics World Dynamics Limits to Growth STELLA K12
کهن الگوی «تراژدی منابع مشترک» یک ساختار شناخته شده سیستمی است که طی آن، منابع مشترک مورد استفاده بی رویه قرار می‌گیرند و از بین می‌روند.
مهارت‌های تفکر سیستمی مجموعه‌‌ای از مهارت‌های فکری از جمله تفکر پویا، تفکر کل نگر، تفکر عملیاتی، تفکر درونزا، تفکر حلقه بسته، تفکر کمی و تفکر علمی هستند که به شکل گیری «تفکر سیستمی» کمک می‌کنند.
«ابزارهای تفکر سیستمی» مجموعه ابزارهایی هستند که برای شناخت و تحلیل مساله مورد استفاده قرار می‌گیرند و به تصمیم گیری بهتر کمک می‌کنند.
بر اساس داستانی کهن از صوفیان، مردی نابینا، حیران و سرگردان و گم‌شده در میان یک جنگل پایش لغزید و سرنگون شد. همین‌که کورمال کورمال
كمی بعد از ظهر براي خداحافظی كه پيش معلم مدرسه رفتيم، گفت: بچه‌های كلاس چهارم بعد از ظهر می‌آيند، با آنها كار نمی‌كنيد؟ فرصت دوباره‌ای
«تفکر پویا» یکی از «مهارت‌های تفکر سیستمی» است که باعث می‌شود به جای تمرکز بر رویدادها، به «روند» شکل گیری آنها در طی زمان توجه کنیم.
«اقدام»ها متغیرهای نرخی هستند که در طی زمان «متغیرهای حالت» را تغییر می‌دهند و درنتیجه وضعیت و رفتار آینده سیستم را مشخص می‌کنند.
