حضور
«حضور» (Presence) یعنی نسبت به شرایطی که در آن قرار داریم و نسبت به افکار، احساسات و اقدام‌های خودمان و دیگران تامل و آگاهی داشته باشیم.
«حضور» (Presence) یعنی نسبت به شرایطی که در آن قرار داریم و نسبت به افکار، احساسات و اقدام‌های خودمان و دیگران تامل و آگاهی داشته باشیم.
«تامل» (Reflection) یعنی سرعت تصمیم‌گیری و اقدام‌هایمان را کم کنیم تا بتوانیم بفهمیم چگونه تصمیم می‌گیریم و چگونه اقدام می‌کنیم.
«پشتیبانی» فرآیندی است که طی آن، افراد سعی می‌کنند مدل ذهنی خودشان را برای دیگران آشکار کنند و توضیح دهند که چگونه به تصمیم خاصی رسیده‌اند.
«گفتگو» فرآیندی است که طی آن افراد ضمن آشنایی با مدل‌های ذهنی یکدیگر، به شناخت دقیق‌تری از موضوع مورد گفتگو دست پیدا می‌کنند.
«ابزارهای تفکر سیستمی» مجموعه ابزارهایی هستند که برای شناخت و تحلیل مساله مورد استفاده قرار می‌گیرند و به تصمیم گیری بهتر کمک می‌کنند.
«پیامدهای ناخواسته» نتایجی هستند که از تصمیم‌ها و اقدام‌های ما به وجود می‌آیند اما مورد نظر ما نبوده‌اند و برای ما مطلوب نیستند.
همیشه دوست داشتم مسیر آموزش مدیریت یک جایی به ادبیات و هنر و فیلم و … گره بخورد و مثلاً روزی از روزها موضوع کلاسی
1993, Jay W. Forrester, System dynamics and the lessons of 35 years Designing Managerial and Social Systems A New Kind of Management Education Modeling for
شنبه بيست و دوم اسفند ١٣٩٤ ساعت ١٦:٥٠ سفرمان به مقصد منطقه انديكا در شمال خوزستان شروع شد. با قطار به انديمشك می‌رويم و از
«نشانه مساله» عاملی است که تغییرات آن دیده می‌شود و مورد توجه قرار می‌گیرد اما ناشی از ساختارهای پنهانی است که کمتر دیده می‌شوند. حذف «نشانه‌های مساله» موجب حل مساله نمی‌شود و این نشانه‌ها دوبار باز خواهند گشت.
1997, D.F. Andersen, G.P. Richardson, Scripts for Group Model Building Planning for the Modeling Conference Goal Setting/Managing the Scope of Work Logistics Types of Group
2018, John Sterman, System dynamics at sixty: the path forward The Challenges of System Dynamics Field Jay W. Forrester: A Bold Innovator Model architecture: compartments,
«پویایی شناسی سیستم‌ها» یا «دینامیک سیستم‌ها» یکی از مکتب‌های تفکر سیستمی است که شبیه‌سازی رفتار سیستم‌های اقتصادی و اجتماعی را به کمک کامپیوتر امکان پذیر کرده است.
«تفکر علمی» یکی از «مهارت‌های تفکر سیستمی» است که کمک می‌کند از «مدل‌های موجود» که دارای خطا هستند، برای شناخت و تصمیم گیری استفاده کنیم.
