ابزار کوه یخ برای تحلیل مساله

«رویداد»ها بخش قابل مشاهده در نظریه کوه یخ

«رویداد»ها بخشی از «کوه یخ» هستند که به سادگی قابل دیدن هستند و مورد توجه قرار می‌گیرند. پیگیری رویدادها برای مردم جذاب است و به همین دلیل اغلب مطالب رسانه‌ها را به خود اختصاص می‌دهند. آتش سوزی، تصادف، خروج قطار از ریل، ترافیک سنگین در بزرگراه، مرگ یک نفر در اثر بیماری، ورشکستگی یک کسب و کار، کاهش ارزش پول و بسیاری از رویدادهای دیگر، همه روزه در رسانه‌ها مطرح می‌شوند. به طور ویژه، صفحات «حوادث» روزنامه‌ها سرشار از رویدادهای مختلف هستند.

ندیده گرفتن رویدادها منجر به حذف مساله نمی‌شود

زمانی که «رویداد»ها نشان‌دهنده وضعیت نامناسبی هستند، ممکن است تمایل به مخفی کردن آنها وجود داشته باشد. در چنین شرایطی، افراد به بهانه‌های مختلفی، ندیده گرفتن و پنهان‌کاری را پیشنهاد می‌کنند. ندیده گرفتن این رویدادها منجر به تاخیر در انجام «اقدام اصلاحی» می‌شود. درنتیجه ریشه مساله فرصت پیدا می‌کند تا خودش را گسترش دهد. به این ترتیب، ریشه مساله تا اندازه‌ای گسترش پیدا خواهد کرد که پنهان کردن نشانه‌های آن دیگر ممکن نباشد. نتیجه این فرآیند این است که افراد به ناگاه با بحران شدیدی مواجه می‌شوند که برای مقابله با آن آمادگی ندارند و درنتیجه آسیب‌های بزرگی ایجاد خواهد شد.

حل مساله در سطح «رویداد»ها

وقتی یک رویداد به وقوع می‌پیوندد، توجه زیادی به خود جلب می‌کند و گاهی تا حد ایجاد یک بحران پیش می‌رود. در چنین شرایطی، فشار زیادی برای حل مساله در کوتاه‌ترین زمان ممکن وجود دارد. رسانه‌ها موضوع را برای مردم برجسته می‌کنند و همه منتظر هستند که یک «اقدام» انجام شود.

به این ترتیب حل مساله در سطح «رویداد»ها معمولا از نوع واکنشی است و افراد سریع‌ترین راه‌حل‌های ممکن را انتخاب می‌کنند. چنین راه‌حل‌هایی نه تنها ممکن است بهترین راه‌حل نباشند، بلکه حتی ممکن است اثرات مخرب بزرگتری به همراه داشته باشند.

کهن الگوی «درمان‌های بدتر از درد» و کهن الگوی «انتقال فشار به راه‌حل موقت» عواقب چنین تصمیم‌هایی که به سرعت و بر مبنای رویدادهایی که در واقع «نشانه مساله» هستند را به خوبی نشان می‌دهند.